12.10.08

04


Na cidade grande naide stranha se alguien entra nua puorta, pus naide sabe de quien ye la casa ou quien ye la pessona i se ten ou deixa de tener casa. A la purmeira, naide quier saber de naide, mas la berdade ye que todo funciona cumo ua maquinaige sien fin, de nuite i de die. Fázen-se casas nuobas, hai pan i auga a cada die, passamos por giente que nunca bimos, eibitamos mirar de frente pa las pessonas i por bien que un quejisse nun serie capaç de le dar ls buonos dies a todo mundo que passa por nós. Si, dar ls buonos dies ye cousa de giente pouca i coincida. You sei que hai quien cuide que essa ye ua seinha dun cierto paraíso, mas son fracos, nun sáben de l que fálan, que un paraíso, se eisistir, ha de ser cousa de muita giente.


Anque naide stranhasse, mil uolhos seguírun a Marie até sue nuoba casa. Curceficada, arrastrada pulas rues, botada nas perfundas de ls einfiernos, essa crestiana anstituiçon que mos quieren cumbencir que ye ua cousa de l outro mundo. Todo isso sufriu Marie an palabras, subretodo de outras que cumo eilha arrastrában sue soledade triste atrás de bacas, çachos, i chinchins. Nunca antendi porque nun chegában a la solidaridade para alhá dun cierto punto, se tan alto eilhas chegában que nun habie mundo que le rejistisse: até ls spritos atentában adomar cun sues rezas, pilmas i malzinas, deixando-le seinhas pulas ancruzelhadas i l oulor de morgaços puls aires derretidos até la cinza ne l fuogo purficador.


Bruxa!, i passaba culs uolhos ancandilados de grima, tal ye la fuorça que se çprende dun búltio a que un xal le pon negro i mistério. Nun admira que las chegássen a queimar.

Por adonde andará?, pensou Marie anquanto acendie l lhume, l scanho inda alboriçado cumo quedara de bíespera. Era la purmeira nuite i nien manginaba quantas iba a quedar eilha sola. Talbeç ua bida, cumo la mai. Eilha sabie que era l purmeiro die de Manuol, que habie de salir alhá pa l ampeço de berano. Fuorte i andeble al mesmo tiempo, l melhor era nun pensar muito an nada disso. Si, nun habie que pensar, mas ir palantre. Ir palantre custasse l que custasse, i habie nessas palabras ua fuorça tan grande cumo naqueilhas cun que dízen que dius fizo l mundo. Nun fizo cousa ningua, que esse ye un modo de falar: quien siempre fizo l mundo fúrun mulhieres cumo Marie, solas, calhadas, pantasmas ambuoltas an sous xales, sabedoras de l mundo i de la bida para alhá de ls lhibros. Ls homes fúrun-se a la guerra a matar i eilhas quedórun a girar bida, ls homes fúrun-se pul mundo, nien eilhes sáben a saber de l quei, i eilhas quedórun a aguantar filhos i l quemido que ls fai crecer cumo homes que apuis muita beç se buolben acontra eilhas. Siempre quedórun, i quien queda nunca ten dreito a státuas porque la sociadade solo le dá balor al bagamundar por outras paraiges, quien queda sufre dun mesmar a cada die an miles de feitos siempre armanos que nunca son arrimados a heiroismo, nien que isso dure seclos i disso dependa l bibir.

Las nubres mal se bien por antre l atenegrado de la nuite. Bieno a la jinela i biu que corrien para adonde dízen que ye l mar. Calha-te, que nun adelántran las palabras quando nien las nubres las puoden lhebar. Era an nuites destas que la mai se perdie nun tembraduro de rebolber d’uolhos i scumaralho que siempre cuidórun que era l diabro ne l cuorpo, até l cura bieno a benezi-la i todo. Nun adelantrou. Nunca naide sabe a que chamadas responde l cuorpo, nien hai splicaçones que sastifágan ls lhemites, nada sastifaç i todo queda ampelhiçado. Un bien las bei, las aranheiras que se ban stendendo i mos ban arrodiando cumo l aranhon le fai a moscas i outros bichos que agarra, bestindo-los cun sue mortalha de renda, ua muorte branca. Branca de palabras cumo fuolha adonde todo fui apagado, lhinha a lhinha, letra a letra. I nun adelantra querer screbir, que la fuolha passa a golsiar todo l que alhá scríben.

Todo ben de tan loinge que l antender ye siempre passageiro, anquanto outro nun mos chegar. Parece que todo cura l suonho, mas nun cura nien squece. Mas era de suonho que Marie staba chena, de suonho i soledade.




Sem comentários: